Ο κυβερνοχώρος αποτελεί έναν ακόμη κοινωνικό χώρο στον οποίο άνθρωποι συναντιούνται, συνομιλούν, φλερτάρουν. Δεν ωφελεί κανέναν να στρουθοκαμηλίζουμε σχετικά με το τι συμβαίνει στο διαδίκτυο. Τα ΜΜΕ φυσικά καταβάλουν φιλότιμες προσπάθειες να σπείρουν τον πανικό. Γνωρίζουν άλλωστε πολύ καλά πως να το πετυχαίνουν.

Μπορεί το διαδίκτυο να εξελίσσεται στην κιβωτό της παγκόσμιας γνώσης αλλά όλοι γνωρίζουν ότι ένα μεγάλο τμήμα του χρησιμοποιείται για τη διακίνηση ακατάλληλου για ανηλίκους (σε μερικές περιπτώσεις και για ενηλίκους) υλικού. Υπάρχουν ακόμη σελίδες που προπαγανδίζουν τη βία και το μίσος -οι οποίες δυστυχώς πολλαπλασιάστηκαν μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Η παραβίαση των νόμων διευκολύνεται λόγω της δυνατότητας που μας παρέχει ο παγκόσμιος ιστός να δημοσιεύσουμε ότι θέλουμε σε αυτόν. Υπάρχουν μηχανές αναζήτησης που μας διευκολύνουν να βρούμε κωδικούς πρόσβασης σε προγράμματα αποκτώντας τα χωρίς νόμιμη άδεια. Ακόμα και πληροφορίες για παραβιάσεις ασφαλείας συστημάτων αφθονούν. Αριθμοί πιστωτικών καρτών δημοσιεύονται καθημερινά στον παγκόσμιο ιστό. Φήμες φέρουν ότι και ο πλανητάρχης Bill την πάτησε...

Οι μαθητές στα σχολικά εργαστήρια συνήθως δεν έχουν τέτοιες φιλοδοξίες. Μετά την επίσκεψη στη σελίδα της αγαπημένης  τους ομάδας στη συντριπτική τους πλειοψηφία επιδίδονται σε chats (δικτυακές συνομιλίες). Στο διαδίκτυο όμως κανείς δε γνωρίζει την πραγματική μας ταυτότητα. Το φαινόμενο της απόκρυψης της πραγματικότητας, είτε για το φύλο, είτε για την ηλικία είτε για την εμφάνιση ενός χρήστη, είναι πολύ συνηθισμένο στο διαδίκτυο. Οπως λένε οι γραφές "στο διαδίκτυο κανείς δε γνωρίζει ότι είσαι σκύλος" (ή σκύλα μπορώ να προσθέσω).

Τι κάνουν οι εκπαιδευτικοί μπροστά στην αναπόδραστη πραγματικότητα του διαδικτύου εντός των τειχών πλέον των σχολείων; Σαφώς θα πρέπει να ενημερωθούν για το Internet, και για το τι κάνουν οι μαθητές τους εκεί. Να δημιουργήσουν μια συμφωνία σε επίπεδο ομάδας για την χρήση του Internet στο σχολείο. Τα στατιστικά επισκεψιμότητας των ιστοσελίδων από το πανελλήνιο σχολικό δίκτυο είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά (αλλά όχι και τόσο ενθαρρυντικά) για τις προτιμήσεις των μαθητών μας.

Υπάρχουν πάντα μέτρα που μπορούμε να πάρουμε. Κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι όταν ένα παιδί σερφάρει αυτό ισοδυναμεί με βόλτα έξω από το σπίτι. Επομένως καλό θα είναι τα μικρότερα παιδιά να "συνοδεύονται" όταν συνδέονται στο Internet. "Τα εν οικω μη εν δήμω" -ισχύει ως συμβουλή- οπότε αποφεύγουμε να δίνουμε on line προσωπικά δεδομένα, όπως διεύθυνση κατοικίας, αριθμό τηλεφώνου, e-mail, φωτογραφίες.


Ολα τα μέτρα που μπορούμε να πάρουμε, προκειμένου να είναι αποτελεσματικά, προϋποθέτουν έναν χρήστη σε εγρήγορση, έναν χρήστη με ικανότητες και νοοτροπίες που δεν μπορούν να αναπτυχθούν παρά μόνο μέσα από μια κατάλληλη εκπαιδευτική διαδικασία. Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας ώστε να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους ως αυτόνομοι και υπεύθυνοι χρήστες. Ας μην δαιμονοποιούμε το διαδίκτυο.



 

Φρέσκα - φρέσκα και λαχταριστά